tag:blogger.com,1999:blog-31292592.post2567474534445037588..comments2023-10-23T15:00:56.070+00:00Comments on Vladimir al mar: "Gran reserva"Vladimirhttp://www.blogger.com/profile/15896046717565561121noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-73653885077778782012007-10-07T20:13:00.000+00:002007-10-07T20:13:00.000+00:00Lu,no sóc en Pereira. És un personatge que m'agrad...Lu,<BR/>no sóc en Pereira. És un personatge que m'agrada, i que moltes vegades el trobo proper.<BR/><BR/>Sí petjada,<BR/>que tinguem sort. Una abraçada forta-forta.<BR/><BR/>Ei ^emma^,<BR/>quina alegria més gran. Sí, es tracta de saber estar sols, però crec que l'objectiu és trobar bones companyies. La veritable soledat és una cosa terrible, però també és veritat que hi ha petits moments de soledat molt confortables.<BR/><BR/>anna,<BR/>llimonada amb aigua, fresca, molt fresca. mmmmm..... Hi ha molts que lluiten de manera silenciosa, ja ho saps.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-52552648282815830912007-10-06T11:42:00.000+00:002007-10-06T11:42:00.000+00:00Vladimir, però si en Pereira és abstemi i pateix d...Vladimir, però si en Pereira és abstemi i pateix del cor. El pobre home només beu llimonada (amb molt de sucre) i menge truites. <BR/><BR/>Però sí, ets una mica Pereira. I a vegades m'agrada i a vegades em fa ràbia.<BR/><BR/>I sobretot, sobretot, sobretot, recorda que al final del llibre en Pereira lluita.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-2470231302172582462007-10-06T09:27:00.000+00:002007-10-06T09:27:00.000+00:00es tracta de saber assaborir la solititud. Quan es...es tracta de saber assaborir la solititud. Quan estas sol i estas a gust es un moment molt màgic, i hi has arribat sense dependre de ningú, només amb tu mateix.Alls cuits mai couenhttps://www.blogger.com/profile/14711886250416497493noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-73010217377333688682007-10-05T16:30:00.000+00:002007-10-05T16:30:00.000+00:00No és qúestió d'escarmentar, sinó de trepitjar (co...No és qúestió d'escarmentar, sinó de trepitjar (com deies en l'altre post) "una gespa verdíssima d’esperança". Bona Sort!Petjadahttps://www.blogger.com/profile/15226767479275072668noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-41075109067187795002007-10-05T15:57:00.000+00:002007-10-05T15:57:00.000+00:00Ets en Pereira. Ja deia jo que em sonaves...Com po...Ets en Pereira. Ja deia jo que em sonaves...<BR/><BR/>Com portes la ressaca de Porto?Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-82395909893932464252007-10-05T13:06:00.000+00:002007-10-05T13:06:00.000+00:00petita anònima,tant de bo sigui com dius. Per ara,...petita anònima,<BR/>tant de bo sigui com dius. Per ara, rep una forta abraçada invisible.<BR/><BR/>petjada,<BR/>jo també ho penso. Hi ha molts tipus de solitud, i coincideixo amb tu que les pitjors són les que s'experimenten en la companyia equivocada. Sota els cabells castanys confio que hi hagi una bona persona (sóc així, no escarmento).Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-1596797307896584242007-10-04T18:04:00.000+00:002007-10-04T18:04:00.000+00:00La solitlud no existeix només en l'absència de com...La solitlud no existeix només en l'absència de companyia. Qui sap què hi ha sota els cabells castanys amb reflexos rojos!Petjadahttps://www.blogger.com/profile/15226767479275072668noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31292592.post-75236562540798074702007-10-04T16:58:00.000+00:002007-10-04T16:58:00.000+00:00M'agrada imaginar que algú que mira confós la seva...M'agrada imaginar que algú que mira confós la seva petitesa i no troba resposta a la seva pregunta acabarà rebent molt més que un somriure invisible...Anonymousnoreply@blogger.com